วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ บางคนร ว ยแล้วชอบลืมตัว
ชีวิตมีขึ้นก็มีลงไปดูกันว่าทำไมชีวิตคนเรามีขึ้น ก็มีลงเป็นบทความที่ให้แง่คิดการใช้ชีวิต อยู่บนความพอเพียง
รู้จักประมาณตนทำให้เราไม่ต้องกู้ห นี้ยืมสิน คนจนแค่ขยันหาก็ร ว ยได้ บางคนร ว ยแล้วลืมตัวไม่รู้ว่าพื้นฐานตัวเอง
เคยเป็นแบบไหนอย่ าลืมนะว่าร ว ยได้ก็ต้องจนได้เหมือนกันไม่มีใครโชคดีตลอ ดไป วันนี้ขอแ ชร์โพสต์เตือนสติ
ร ว ยแล้วอย่ าทะนงและลืมตัวชีวิตมีขึ้น มีลงอย่ าดูถูกใคร บทเรียนชีวิตจากเรื่องจริงที่เตือนใจเราว่า ร ว ยแล้ว
อย่ าทะนงและลืมตัวลำบากตอนแก่น่าอนาถใจที่สุดมีอ ดีตเจ้าของที่ดิน มากกว่า 500 ไร่ท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า
เมื่อก่อนผมมีที่ดิน 500 ไร่รวมๆ กันทุกเขตของกรุงเทพ และเมืองใหญ่ๆ ทั่วประเทศ ตอนนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้ว
ผมพกเงินในกระเป๋ากินเหล้าครั้งละแสน ทำมาค้าข า ยไม้ได้เงินดีจริงๆ ลูกๆ ผมส่ งเรียนเมืองนอ กหมด
ไม่ต้องทำงานเรียนอย่ างเดียว เมียผมชอบเล่นหุ้นๆ ก็ขึ้นเอาๆ เรามีเงินสดหล า ยร้อยล้าน มีญาติผมคนหนึ่ง
เดือ ดร้อน มายืมเงินผม ผมด่าเขาซะไม่มีชิ้นดีแต่ก็ให้เงินไปนะแสนนึงแล้วบอ กเขาว่าไม่ต้องมาหากูอีกนะ
กูให้ทาน เขารับเงินพร้อมน้ำต า ตอนนั้นผมไม่รู้หรอ กว่าเขาจะรู้สึกยังไง ปีต้มยำกุ้งผมไม่สะดุ้ง
แต่ปีน้ำท่วมน้ำพัดทุกอย่ างไปจากชีวิตผมจริงๆ เมื่อผมคิดการใหญ่ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธย า
ไม่ได้ทำไม้แล้ว รถผม 19 คันบ้านอีก 5 หลัง ที่ดินทั้งหมดและเงินสดที่เคยมี แฟนผมเล่นหุ้นเจ๊งไปสี่ร้อยกว่าล้าน
ลูกๆ ทำธุรกิจก็หมดตัวข า ดทุนย่อยยับภายใน 2 ปีสิ่งที่ผมมีมันห า ยไปเหลือไว้เพียงห นี้สินสองร้อยกว่าล้าน
ปัจจุบันผมคือคนหมดตัว เช่าห้องแถวอยู่พอได้ข า ยก๋วยเตี๋ยวประทังชีวิตรอความ จากไป ไปวันๆ
เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไร ลูกๆ ผมไม่เคยเห็นหน้า ตอนนี้ผมอายุ 76 ผมต้องยกหม้อก๋วยเตี๋ยว
ล้างจาน ทุกวันนี้ผมปลงได้แล้วนะ ผมมาลำบากตอนแก่ เงินค่าเช่าห้องนี้ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่าเขา
แล้วให้เขาไปแสนนึงลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้าแล้วบอ กผมว่า..พ่อผมบากหน้าไปยืมเงินคุณลุง เพราะตอนนั้น
ผมเข้าโรงพย าบาล ผ่ า ตัดสมองพ่อนั่งร้องไห้ คุณลุงด่าแล้วโยนเงินให้เหมือนหมา ลุงบอ กว่าจะตีพ่อ
พ่อก็ยอม เพราะชีวิตลูกมีค่ามากกว่าสิ่งใด ต่อให้ ร่างกายและจิตใจพ่อก็ยอม ถ้ามีเงินจะให้คืนคุณลุง แสนนี้ผมคืน
ห้าหมื่นคือ ด อ กเบี้ย เราไม่มีห นี้บุญคุณกัน แต่ถ้าคุณลุงลำบากคุณลุงมายืมกับผมๆ จะให้กู้ ผมจะไม่ด่าคุณลุง
เหมือนที่คุณลุงด่าพ่อผม จริงๆ ถ้าไม่มีเงินคุณลุงผมคง จากไป แล้ว แต่ถ้าพ่อผมไม่อ ดทนเพื่อแลกชีวิตผม
ผมก็จากไป ผมทำต ามที่พ่อบอ กแล้ว ลูกพ่อ ดูแลพ่อ ส่วนลูกคุณลุงผมไม่รู้ ก ร ร ม ของใครของมัน
ผมเดินร้องไห้มาถึงบ้านเอาเงินจ่ายค่าเช่าห้องแถว ลงทุน มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท และผมเข้าใจความรู้สึก
ของคำว่าก ร ร ม นั้นต ามสนอง หลานไม่ได้ ด่ า ผม แต่หลานพูดความจริง เพียงแต่ผมรับความจริงไม่ได้
แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะพระ แม่ชี ขอทาน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน ตอนผมมีเยอะๆ ผมเบื่อคนบอ กบุญ
ผมหลอ กเขาว่านับถือคริสต์ผมไม่เคยทำบุญ ผมเที่ยว ผมกิน ผมมีผู้หญิง ตอนนี้ผมหมดตัวมีห นี้สิน สิ้นเพื่อน ไร้ลูก
ผมถึงได้ฟังธรรมะ เข้าวัดเป็นรู้จักทาน อีกหน่อยก็คงจากไปผมห่วงแค่เมียผม ผมภาวนาให้เมียผม จากไป ก่อนผม
เพราะถ้าผมไปก่อนเมียผม ผมจะจากไปต าไม่หลับไม่ต้องถามว่าร้านอยู่แถวไหนเพราะจะไม่บอ ก เก็บเรื่องราวมาให้อ่ า น
คนอ่ า นจบได้กำไร คนขี้เกียจอ่ า นก็คงพลาดโอกาสกำลังใจจากคุณต าที่ให้มา ไม่มีคำว่าอ ด จากไป สำหรับคนขยัน
ไม่มีการปลงตกถ้าไม่เคยสูงสุดแล้วมาต่ำสุด เรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกินถือว่าเป็นการสอนใจสำหรับใครหล า ยๆ คน
ที่ทะนงตนและลืมตัว ใช้เพื่อเตือนใจตัวเองนะครับ
ขอบคุณ: n e w s h o t n e w
