น้ำใส เกินไป ก็ไร้ปลา
ตรงไป ตรงมา ก็ไร้เพื่อน
ฟ้าแจ้ง เกินไป ก็ไร้เดือน
ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน ก็ไร้ใจ
มีพร้อม เกินไป ก็ไม่ดี
บกพร่อง กว่านี้ ก็ไม่ไหว
ลุ่มหลง เกินรัก ก็หนักใจ
คิดมาก เกินไป ก็หนักตน
อ่อนน้อม ถ่อมไป ก็เสียเชิง
ตะเพิด เปิดเปิง ก็เสียผล
เข้มงวด เกินไป ก็เสียคน
ยอมให้ ทุกหน ก็เสียการ
พอ ให้พอดี ก็พอ
คน คบได้ ก็คบ
ถ้าคบแล้วมีแต่เสีย
ก็ควร “แยกย้าย”
คิดจะซื้อใจคนเห็นแก่ได้
ด้วยการให้ เท่าไหร่ ก็ไม่พอ!
ได้รับมา อ่านแล้ว ช่างเตือนใจ
เลยส่งให้ อ่านต่อ ไม่มัวนิ่ง
ถ้าเห็นว่า เข้าท่า ตามนั้นจริง
สมควรยิ่ง ส่งต่อ รออะไร
