ชีวิตเหมือนกับการเดินทางโดยสารรถไฟ มีสถานีต่าง ๆ มีการเปลี่ยนเส้นทาง มีกระทั่งอุ บั ติ เหตุ
เราขึ้นรถไฟขบวนนี้ ตอนเราถือกำเนิด “พ่อแม่ คือคนที่ต ีตั๋วให้เรา”
เราเชื่อว่า ท่านจะเดินทางด้วยรถขบวนนี้กับเราตลอดไป
แต่แล้ว.. ที่สถานีใดสถานีหนึ่ง ท่านทั้งสองก็ต้องลงรถ ..
จากไป ปล่อยเราไว้เพียงลำพังกับการเดินทางนี้
วันเวลาผ่านไป จะมีผู้โดยส ารคนอื่น ๆ ขึ้นรถมาเรื่อย ๆ หลายคนจะเป็นคนที่เรารักและผูกพัน
เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นลูก เป็นหลาน หรือกระทั่งเป็นที่รักแห่งชีวิตของเรา
หลายคนลงรถไปกลางทาง ทิ้งไว้แค่ความทรงจำ ความอ้างว้าง และคิดถึงอันถาวรในชีวิตเรา
หลายคนจากไปอย่างที่เราไม่ทันได้สังเกตด้วยซ้ำว่า เขาลุกจากที่นั่ง และลงรถไฟไปแล้ว
การเดินทางโดยรถไฟชีวิตขบวนนี้ จึงเต็มไปด้วยความรื่นรมย์
และความโ ศ กเ ศ ร้ า ความ มหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นในชีวิต
ความสมหวัง คำสวัสดี คำอำลา และคำอวยพรให้ “โชคดี”
“การเดินทางที่ดีที่สุด” คือ การได้ช่วยเหลือ ได้รัก ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนผู้โดยส ารทุกคน
จงแน่ใจว่า เราได้ให้สิ่งที่ดีที่สุด เพื่อให้การเดินทางของพวกเขา มีความราบรื่น และสะดวกสบาย
ความน่าพิศวงของการเดินทางอันวิเศษยอดเยี่ยมนี้
คือตัวเราเองก็ไม่รู้ล่วงหน้า ว่าเราจะต้องลงจากรถไฟที่สถานีไหน
ฉะนั้น เราต้องมีชีวิตให้ดีที่สุด ปรับปรุงตัวเอง
รู้จักลืม รู้จักอภั ย ให้สิ่งดีที่สุดที่เรามี แก่คนรอบข้างที่สำคัญเหลือเกิน
ที่เราควรทำอย่างนี้ เพราะเมื่อถึงเวลาที่เราต้องลุกจากที่นั่ง
เพื่อลงจากรถไฟไป เราจะได้ทิ้งความทรงจำที่สวยงามไว้
แก่ผู้คนที่ต้องเดินทางโดยสารรถไฟขบวนชีวิตนี้ต่อไป
ขอบคุณมาก ๆ ที่มาเป็นผู้โดยส ารคนหนึ่ง ในขบวนรถไฟชีวิตของกันและกัน
