ซื่อสัตย์ ถูก ชายนามว่า ฉลาด ปล่อยไว้ที่เกาะร้างกลางทะเลซื่อสัตย์ พ ย า ย า ม
คิดหาวิธีที่จะกลับขึ้นฝั่งสิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือ จะมีเรือซักลำผ่านมาทางนี้บ้างซื่อสัตย์ ก็
ได้ยินเสียงเพลงแววมาแต่ไกล ซื่อสัตย์รีบมองไปยังต้นเสียงนั้น มีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมายังเกาะนี้
บนเรือลำนั้นมีธงผืนเล็กโบกสะบัดอยู่บนธงนั้นเขียนคำว่า ความสุข ที่แท้
เป็นเรือของความสุขนั่นเองซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียกเรือของ
ความสุข ความสุข ความสุข ผมคือซื่อสัตย์ คุณช่วยพาผมขึ้นฝั่งได้ไหม เมื่อความสุขได้ยิน ก็พูดกับซื่อสัตย์ ว่า
ไม่ได้หรอก หากผมพาคุณขึ้นมาด้วยผมจะหมดสุข คุณดูสิ ผู้คนมากมายในสังคมยุคนี้ที่พูดความจริงแล้วกลับไม่มีความสุข ขอโท ษนะซื่อสัตย์ ผมรับคุณขึ้นมาไม่ได้พูดเสร็จ
ความสุขก็จากไปผ่านไปสักครู่หนึ่ง ตำแหน่ง ก็ผ่านมาซื่อสัตย์ ตะโกนเรียกตำแหน่ง
ตำแหน่ง ตำแหน่ง ผมคือซื่อสัตย์ ผมขออาศัยเรือของคุณขึ้นฝั่งได้ไหม ตำแหน่งพอได้ยิน ก็
รีบหันหัวเรือให้ห่างออกไป จากนั้นก็หันมาพูดกับซื่อสัตย์ว่า ไม่ได้ ไม่ได้
ซื่อสัตย์คุณจะขึ้นมาอยู่กับผมไม่ได้ คุณรู้ไหม ตำแหน่งที่ผมได้มานั้นมันยากเย็นสักเพียงใด หากผม
พาซื่อสัตย์ อย่างคุณมาอยู่ด้วย ผมก็จะสูญเสี ยตำแหน่งไปแน่ๆ เพราะ ตำแหน่งนี่ผมได้มาด้วยความไม่ซื่อสัตย์ ยังไงผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ ซื่อสัตย์น้ำตาคลอ เ บ้ า มองตำแหน่ง
ที่รีบออกเรือจากไปอย่างสิ้นหวัง.รู้สึกสับสนในตนเองเป็นอย่างยิ่ง หรือ ในปัจจุบันนี้ ไม่มีใครต้องการซื่อสัตย์แล้วอยู่ๆ ท่วงทำนองที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนัก ก็แว่วดังขึ้นมา เรือลำหนึ่ง
บรรทุก แข่งขัน เป็นจำนวนมากผ่านมาซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียก. แข่งขัน แข่งขัน
ผมขอขึ้นเรือของคุณได้ไหม แข่งขันถามกลับมา คุณเป็นใคร คุณมีประโยชน์แค่ไหนกับพวกเรา
ซื่อสัตย์ไม่อย ากพูดอะไรมาก เพราะเ ก ร งว่าจะพล าดโอกาสอีกแต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์
ยังไงก็พูดความจริงเสมอ ผมคือซื่อสัตย์ห๊า. คุณคือซื่อสัตย์ หากพวกเรามีคุณอยู่ด้วย เราจะ
แข่งขันเอาชนะอะไรกับใครที่ไหนได้พูดเสร็จ แข่งขันก็หันหัวเรือจากไปอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่ซื่อสัตย์กำลังสิ้นหวัง อยู่ๆ ก็มีน้ำเสียงอันเมตตาดังขึ้นว่า ลูกจ๋า ขึ้นเรือเถิดเมื่อซื่อสัตย์
เงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่บนเรือฉันคือกาลเวลา กาลเวลาแนะนำตัว
ทำไมต้องมาช่วยผมครับ ซื่อสัตย์ถามออกไปด้วยความสงสัยมีแต่กาลเวลาเท่านั้นที่รู้ว่าซื่อสัตย์
มีค่ามากเพียงใด กาลเวลาพูดออกไปด้วยรอยยิ้มกาลเวลาได้เล่าให้ซื่อสัตย์ฟังว่า
พบ.. ความสุข ตำแหน่ง แข่งขัน ที่ต่างก็เรือล่มอยู่กลางทะเลตัวข้ากาลเวลาในอดีต เคยเป็นทั้ง
ความสุข ตำแหน่ง และ แข่งขัน มาหมดแล้ว สิ่งที่ข้าได้เรียนรู้ก่อนมาเป็นกาลเวลา
คือ ทุกสิ่งที่เคยเป็น ความสุขจะหายไปถ้าไม่มีความซื่อสัตย์ ตำแหน่งที่ได้มาก็เป็นตำแหน่งจอม ป ล อ ม
การแข่งขันก็จะได้ชัยชนะอยู่ได้ไม่นานก็จะล้ ม เ ห ล วไม่เป็นท่า จงเป็นคนซื่อสัตย์ เพราะเวลาเท่านั้นที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ
อย่าพึ่งท้อที่จะเป็นคนซื่อสัตย์นะ ขอให้อดทนไว้
อย่าพึ่งท้อที่จะทำความดีหรือเป็นคนซื่อสัตย์เลยนะ
เชื่อเถอะว่าสักวันหนึ่งกาลเวลาจะคัดสรรสิ่งดีๆ
เข้ามาในชีวิตของคนที่มีความซื่อสัตย์เองแหละ
ถ้าเราซื่อสัตย์ต่อหน้าที่การงาน มันอาจจะไม่ได้เห็นผลในตอนนี้
แต่เชื่อเถอะว่าสักวันหนึ่ง เราจะได้รับสิ่งดีๆ กลับมาอย่างแน่นอน
ถ้าเราซื่อสัตย์ในความรัก เราก็จงมั่นคงกับมัน
อย่างน้อยก็ถือได้ว่าเราได้ทำหน้าที่ของเราอย่างสุดความสามารถแล้ว
จะได้ไม่ต้องมาเสี ยใจทีหลัง ขอให้เชื่อมั่นและมั่นใจก็พอแล้ว
ถึงแม้ว่าการทำดีหรือการซื่อสัตย์มันจะเห็นผลได้ช้ าก็ตาม
แต่เราก็อย่าพึ่งหมดศรัทธาในมันเลยนะ ขอให้เชื่อเถอะว่า
สักวันหนึ่งเราจะต้องได้ดี และจะมีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต
จงเข้มแข็งและยึดมั่นต่อไป แล้วสักวันเราจะเห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำเอง
ขอบคุณ : k h a o n a r o o
