วันนี้เราจะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้หลักแนวคิดการสอนลูกให้เติบโตเป็นคนที่เก่ง และสามารถใช้ชีวิต ร อ ดอยู่ได้
ในสังคม จงสอนให้ลูกรู้จักจับปล าไม่ใช่หาปล ามาเลี้ยงลูกไปดูกันว่าเราจะต้องทำอย่ างไรบ้างเพื่อให้ลูกไม่ลำบ ากในอนาคตให้ป ลาลูกหนึ่งตัว มีกินแค่หนึ่งวัน สอนลูกจับปล าหากินได้ตลอ ดไปจงอย่ าให้ปล าแก่เขาควรจะให้เบ็ ด
ตกปลา เขาไปแล้วสอนวิ ธีการหาป ล าให้แก่เขาเพื่อให้เขารู้จักการเอาตัวรอ ดในสังคมและ รู้จักการหากินด้วยตัวของเขาเอง
พ่อแม่จำนวน มากทำอย่ างนี้ เมื่อลูกขอเ งิ นไปเที่ยวจะพร่ำบ่นลูกและเล่าเรื่องเมื่อตนเผชิญความลำบ ากใน
สมัยก่อนเล่าย้อนไปถึงชีวิตลำบ ากของตนในวัยเท่ากันแล้วปิดท้ายด้วยการให้เงิ น
ลูกไปคนหาเช้ากินค่ำ สมัยก่อนไม่มีคำว่า ม ร ดก
ในพจนานุกรมชีวิต ทุกอย่ างในชีวิตต้องหามาเองทว่าคนรุ่นนี้เมื่อลืมต าอ้าปากได้
และ เป็นพ่อแม่ มักจะทำให้ลูกเสี ยคนโดยไม่ตั้งใจพ่อแม่จำนวน มากเก็บเ งิ นเก็บทองไว้
โดยไม่ยอมใช้บอ กว่า เก็บไว้ให้ลูก เห ตุผลอาจเ พ ร า ะ พ่อแม่ไม่อ ย า ก ให้ลูก ผ่ า น ความลำบ ากเหมือนตัวเอง
การเตรียมทุกอย่ างให้ลูกเหมือนสะท้อนสิ่งที่ตัวเองอย ากได้ในวัยเด็ ก
แต่มันกลับสร้างนิสัย ไม่สู้งานหนัก ให้ลูก ไปโดย ป ริ ย า ย
ไม่มีเงิ นเป็นปัญหา มีเ งิ นก็เป็นปัญหาบางครั้งและบ่อยครั้งการมีเงิน มากอาจทำให้เลี้ยงลูกย ากขึ้นเงินก็เหมือนไขมันในร่าง กา ยน้อยไปก็ไม่ดี มากไปก็อั น ต ร า ย
ในสังคมบูชาคน ร ว ยและ การร ว ยทางลัด การอบรมสั่งสอนลูก เดี๋ยวนี้ ย า กขึ้นเรื่อยๆ เ พ ร า ะสิ่งเร้ารอบตัว ทางเดียวที่จะให้ลูกโตขึ้นแล้วยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้
คือต้องสอนเรื่องวินัยการใช้เ งิ นและความอ ดทน
การรู้จักใช้ชีวิต และ รับผิ ด ชอบตัวเองอย่ าสร้างปัญหาแก่สังคม
ไม่พอ กพูนด้วยไ ข มั น แ ห่ ง วั ต ถุ นิ ย ม มากเกินไป
พ่อแม่ต้องมองภาพกว้างและมองให้ อ อ กว่า หากให้มากเกินไปจะทำให้ลูกไม่รู้จักหามาด้วยตัวเอ ง
หรือไม่ทำอะไรไม่เป็นเลยหรือเปล่า กล า ยเป็นรอแต่แบมือขออย่ างเดียว ความรักย่อมเป็นเรื่องดี แต่ต้อง
รักให้ถูกวิ ธีด้วย คนร ว ยที่ฉลาด รู้ว่าการได้เ งิ น เป็นเรื่องง่ายกว่าการใช้เ งิ น
และ คนที่ไม่รู้จักหาเ งิ น มักใช้จ่ายเ งิ นฟุ่มเฟือยคน ที่ร ว ยจากสมบัติที่ได้มาง่ายๆ จากม ร ด ก อาจจะข า ดความรู้สึกดีๆ
ของการสร้างตัวด้วยตัวเอง ข า ด ความภาค ภูมิใจของการหามาได้
และ ทักษะการแก้ปัญหาชีวิต มีตัวอย่ างจริงไม่น้อยที่คนร ว ยแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่ง ให้
องค์กรการกุศลและ ที่เหลือให้ลูกหลาน เพื่อให้ลูกๆเรียนรู้ที่จะยืนด้วยตัวเอง
และ สร้างมันขึ้น มาใหม่ มหาเ ศ ร ษ ฐีลำดับต้นๆ ของโลกอย่ าง วอร์เรน บัฟเฟตต์ บอ กว่า ลูกๆ ของเขาจะต้องแผ้วถางทางของพวกเขา
เองแน่นอนลูกๆ ของเขาก็รู้ว่า เขารอช่วยทุกอย่ าง แต่ก็ต้องลงแรงทำงาน การให้เ งิ นทองแก่ลูกหลาน ด้วย
จำนวนที่มากพอสบายทั้งชีวิต เพียงเ พ ร า ะพวกเขาเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำร ว ย เป็นเรื่อง อั น ต ร า ยเ พ ร า ะการให้
อาจทำ ร้ า ย ลูกๆ ทางอ้อม บัฟเฟตต์จึงให้ ม ร ด กแก่ลูกหลาน มากพอที่พวก เขารู้สึกว่า สามารถทำอะไรก็ได้ แต่ ไม่มากพอที่พวกเขา
ไม่ต้องทำอะไรเลย เราต้องสอนค่านิยมชื่นชมบุคคล ที่สร้างตนเองจากศูนย์ หาเ งิ นอย่ างสุจริตรู้คุณค่าของการทำงาน
การสร้างตัว สิ่งที่ควรให้ลูกๆ มากกว่าเ งิ นก็ คือความเอาใจใส่ รับรู้กิจ ก ร ร ม
ที่ลูกทำเป็นเพื่อนกับลูกนี่อาจเป็นสิ่งที่มีค่ากว่าการให้เ งิ นอย่ างเดียว
อย่าสอนลูกให้อดทนแบบผิดๆ ใช่แล้วลูกต้องเข้มแข็ง ลูกต้องอดทน แต่ต้องเข้มแข็งและอดทน
เพื่อที่จะลุกขึ้นยืนและฝ่ าฟั นกับความทุ กข์ หรือสภาวะที่ย ากลำบ าก ที่มันมากเกินที่คนหนึ่งคนจะทนรับไหว
และอย่าเป็นอย่าเป็นพ่อแม่รั งแ กฉัน..แต่จงเป็นพ่อแม่ที่สอนให้ลูกจับปลา ไม่ใช่จับปลาให้ลูก
