วันนี้เราจะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้หลักแนวคิดการสอนลูกให้เติบโตเป็นคนที่เก่ง และสามารถใช้ชีวิตรอ ดอยู่ได้ ในสังคม
จงสอนให้ลูกรู้จักจับปล าไม่ใช่หาปล ามาเลี้ยงลูก ไปดูกันว่าเราจะต้องทำอย่ างไรบ้างเพื่อให้ลูกไม่ลำบากในอนาคต
ให้ป ลาลูกหนึ่งตัว มีกินแค่หนึ่งวัน สอนลูกจับปล าหากินได้ตลอ ดไปจงอย่ าให้ปล าแก่เขาควรจะให้เบ็ด
ตกปลา เขาไปแล้วสอนวิ ธีการหาป ล าให้แก่เขาเพื่อให้เขารู้จักการเอาตัวรอ ดในสังคมและ รู้จักการหากิน
ด้วยตัวของเขาเอง
พ่อแม่จำนวน มากทำอย่ างนี้ เมื่อลูกขอเ งิ นไปเที่ยวจะพร่ำบ่นลูกและเล่าเรื่องเมื่อตนเผชิญความลำบากใน
สมัยก่อนเล่าย้อนไปถึงชีวิตลำบากของตนในวัยเท่ากันแล้วปิดท้ายด้วยการให้เงิ นลูกไปคนหาเช้ากินค่ำ สมัยก่อนไม่มีคำว่ามร ดก
ในพจนานุกรมชีวิต ทุกอย่ างในชีวิตต้องหามาเองทว่าคนรุ่นนี้เมื่อลืมต าอ้าปากได้ และ เป็นพ่อแม่ มักจะทำให้ลูกเสี ยคนโดยไม่ตั้งใจ
พ่อแม่จำนวน มากเก็บเ งิ นเก็บทองไว้
โดยไม่ยอมใช้บอ กว่า เก็บไว้ให้ลูก เห ตุผลอาจเ พ ร า ะ พ่อแม่ไม่อ ย า ก ให้ลูก ผ่ า น ความลำบากเหมือนตัวเอง
การเตรียมทุกอย่ างให้ลูกเหมือนสะท้อนสิ่งที่ตัวเองอย ากได้ในวัยเด็ กแต่มันกลับสร้างนิสัย ไม่สู้งานหนัก ให้ลูก ไปโดย ป ริ ย า ย
ไม่มีเงิ นเป็นปัญหา มีเ งิ นก็เป็นปัญหาบางครั้งและบ่อยครั้งการมีเงิน มากอาจทำให้เลี้ยงลูกย ากขึ้นเงินก็เหมือนไขมันในร่าง กา ย
น้อยไปก็ไม่ดี มากไปก็อันตร า ย
ในสังคมบูชาคน ร ว ยและ การร ว ยทางลัด การอบรมสั่งสอนลูก เดี๋ยวนี้ ย า กขึ้นเรื่อยๆ
เ พ ร า ะสิ่งเร้ารอบตัว ทางเดียวที่จะให้ลูกโตขึ้นแล้วยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้ คือต้องสอนเรื่องวินัยการใช้เ งิ นและความอ ดทน
การรู้จักใช้ชีวิต และ รับผิ ดชอบตัวเองอย่ าสร้างปัญหาแก่สังคม ไม่พอ กพูนด้วยไ ข มั น แ ห่ ง วั ต ถุ นิ ย ม มากเกินไป
พ่อแม่ต้องมองภาพกว้างและมองให้ออ กว่า หากให้มากเกินไปจะทำให้ลูกไม่รู้จักหามาด้วยตัวเอ งหรือไม่ทำอะไรไม่เป็นเลยหรือเปล่า
กล า ยเป็นรอแต่แบมือขออย่ างเดียว ความรักย่อมเป็นเรื่องดี แต่ต้อง
รักให้ถูกวิ ธีด้วย คนร ว ยที่ฉลาด รู้ว่าการได้เ งิ น เป็นเรื่องง่ายกว่าการใช้เ งิ น และ คนที่ไม่รู้จักหาเ งิ น มักใช้จ่ายเ งิ นฟุ่มเฟือย
คน ที่ร ว ยจากสมบัติที่ได้มาง่ายๆ จากม ร ด ก อาจจะข า ดความรู้สึกดีๆ ของการสร้างตัวด้วยตัวเอง ข า ดความภาค ภูมิใจของการหามาได้
และ ทักษะการแก้ปัญหาชีวิต มีตัวอย่ างจริงไม่น้อยที่คนร ว ยแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่ง ให้
องค์กรการกุศลและ ที่เหลือให้ลูกหลาน เพื่อให้ลูกๆเรียนรู้ที่จะยืนด้วยตัวเอง และ สร้างมันขึ้น มาใหม่ มหาเ ศ ร ษ ฐีลำดับต้นๆ
ของโลกอย่ าง วอร์เรน บัฟเฟตต์ บอ กว่า ลูกๆ ของเขาจะต้องแผ้วถางทางของพวกเขา เองแน่นอนลูกๆ ของเขาก็รู้ว่า
เขารอช่วยทุกอย่ าง แต่ก็ต้องลงแรงทำงาน การให้เ งิ นทองแก่ลูกหลาน ด้วย
จำนวนที่มากพอสบายทั้งชีวิต เพียงเ พ ร า ะพวกเขาเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำร ว ย เป็นเรื่อง อั น ต ร า ยเ พ ร า ะการให้
อาจทำ ร้ า ย ลูกๆทางอ้อม บัฟเฟตต์จึงให้ม ร ด กแก่ลูกหลาน มากพอที่พวก เขารู้สึกว่า สามารถทำอะไรก็ได้
แต่ ไม่มากพอที่พวกเขา ไม่ต้องทำอะไรเลย เราต้องสอนค่านิยมชื่นชมบุคคล
ที่สร้างตนเองจากศูนย์ หาเ งิ นอย่ างสุจริตรู้คุณค่าของการทำงาน การสร้างตัว สิ่งที่ควรให้ลูกๆมากกว่าเ งิ น
ก็ คือความเอาใจใส่ รับรู้กิจ ก ร ร ม ที่ลูกทำเป็นเพื่อนกับลูกนี่อาจเป็นสิ่งที่มีค่ากว่าการให้เ งิ นอย่ างเดียว ต าม สุภาษิตที่ว่า
สอนลูกจับป ล า ไม่ใช่จับป ล า ให้ลูก
“การอ่านหนังสือก็คือการอ่านคน
เพราะหนังสือแต่ละเล่ม
ก็สะท้อนความเป็นคน คนหนึ่ง
การหล่อหลอมกว่าจะเป็นคนคนหนึ่งได้
ต้องอ่านหนังสือมาเยอะ”
ขอบคุณ : b i t c o r e t e c h
